Woensdag overgeslagen, druk druk. Bluh, klinkt altijd zo interessant en ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen boodschap aan heb als anderen dat roepen en dus ook niet wil gebruiken. Reden is dat ik toch even heb gewerkt op mijn vrije dagje (zie hieronder) en vooral dat ik me niet verplicht voel (geen moeten) en eigenlijk een heel andere dag had dan ik had verwacht. Wel heel gezellig, Sam en Wilma! Een andere reden is dat ik mooie foto's wilde maken en ook dat is niet gelukt.
Ik wil heel kort iets kwijt over mijn werk, iets wat me zo raakt. Ik wil het neutraal houden, maar een meisje dat even in de publiciteit staat, een heel kwetsbaar lief meisje, en om zich heen kijkt. Niets verwacht. Terecht, zo blijkt, want noch haar vader, noch haar moeder hebben om wat voor reden ook tijd (genomen) om naar haar grote moment te komen kijken. En zij weet dat van te voren. Dat zijn momenten dat ik echt denk K.. Ik snap het niet. En zou toch zo graag willen dat ik met door haar in de publiciteit te noemen en haar werk te benoemen (ik bedoel niet deze blog hoor!!) haar toch het gevoel kan geven dat ik haar zie. Dat wij haar zien.
Ik heb echt leuk en bijzonder werk. Maar soms voel je je zo klein.
xx
Hallo Carolien,
BeantwoordenVerwijderenMeisje, wat is je blog mooi geworden!!! Mijn complimenten daarvoor. En wat een mooi labeltje op die foto!
Je gevoel over je werk,dat je je soms zo klein voeltin dit soort situaties kan ik heel goed begrijpen....wat is de maatschappij soms hard hè?Er gebeuren zoveel dingen waar we met ons verstand niet bij kunnen.
Ik denk en hoop dat dat meisje op een andere manier haar geluk en aandacht krijgt,die ze verdiend.
liefs en fijne avond,
Loesje
Hallo Carolien
BeantwoordenVerwijderenIk ben het met Loesje eens, je blog wordt steeds mooier en mooier.
En dat bloedend hart gevoel dat ken ik maar al te goed. Dat vind ik ook wel eens moeilijk om mee om te gaan.
Maar gelukkig vind jij je werk over het algemeen wel fijn, anders zou je het niet kunnen volhouden toch?
Liefs, Mandy