Go girl, go!!!!!!!!

De uitslag is gematigd goed.
Allerbelangrijkste: schone oksels!!
Tuurlijk zijn jullie allemaal bezig met frisse oksels enzo,
maar ik kan jullie vertellen: ook al stinkt-ie een  uur in de wind,

als je hoort dat je oksel schoon is,
ben je zooooooo blij. 

Verder: geen hormoongevoeligheid en geen eiwit aangetroffen.

Dat is op zich positief. Maar er zijn altijd 

voordelen aan het een of aan het ander. En nadelen.

Het is wel een agressieve tumor (type 3, meest agressief).
Dat klinkt niet fijn, en dat is het ook niet. Maar, zoals de superfijne chirurg

die ik heb (echt, Deventer, mamapoli = geweldig) uitlegt:
"het is een domme tumor die alleen wil delen. Dus als-ie bedreigd wordt
door aanvallen zoals chemo bedenkt hij niet dat hij zich moet herpakken, 

nee, hij blijft delen". Hoe blij kun je zijn met domme dingen.Want het delen

lukt niet meer dus, weg!, vernietiging alom. 

Kijk, zo heeft vernietigen ineens een positieve lading! 

Kleine aantekening: dit is in bijna alle gevallen zo. Heel

soms een uitzondering. Dan reageert-ie niet.
Dan volgt na 3 chemo's de operatie al.

Ik ga daar niet van uit. Weg ermee!!!
Of ik nog post of niet, dat weet ik nog niet. Vrijdag start

de chemo. En hoe het daarna gaat, 

we moeten het zien. 

Ik vind het echt fijn hoe jullie meeleven. Vandaag nog een lief berichtje

hoe het nu is. Dank je wel daarvoor.

Ik bekijk bijna geen andere blogs, laat staan 

reageren. Je snapt hoe het zit.

De  foto is van een heel lief

zelfgemaakt cadeautje dat ik opgestuurd

kreeg van Esther. 

Mooi he!!

xc

Rollercoasting over and over

niet zomaar een foto van een mooi kopje, maar een cadeautje

van mijn lieve vriendin Charlotte. 

Omdat ze wist dat ik het zo mooi vond. Misschien herken 

je het nog uit een eerdere post, toen ik foto's van 

Charlotte postte.

Ik word overstelpt met lieve berichten, cadeautjes, bloemen, 

kaarten, hugs, telefoontjes enz. 

Zelfs van blogvriendinnen!! ( ;) Karin)

Ik geniet er enorm van. Ik zuig er bijna mijn energie uit.
De werkelijkheid is op dit moment niet fijn, maar ook 

niet alleen maar niet fijn. Door alle warmte.

De mri was goed, geen bijzonderheden. Komende 

week is mega-spannend. Want dan wordt onderzocht

of de kanker is uitgezaaid naar de okselklieren 

en wat voor type tumor het is. Ik ga 

niet in op alle opties, ik hoop gewoon

dat de week heel snel voorbij gaat. 

En boven de haard hangt een hartje, eigenlijk voor kerst.

Maar ook voor nu. 

Juist voor nu.

xc

zohoooo lief

Lieve lieve blogvrienden, dank jullie wel voor de vele lieve reacties.

 Het doet goed. Dat is zo 

raar, want ik ken de meesten van jullie helemaal niet.
Toch is het fijn om al die 

good-luck berichtjes te lezen.
Hoe werkt dat nou he???

Na een rollercoasterweek dacht ik gisteren na de MRI scan een
 soort van weekend in te gaan.

Helaas...vanmiddag werd ik gebeld dat de scan met de vloeistof was mislukt...
 En echt een mri gun je niemand maar al helemaal geen claustrofoob.
 Dat ben ik dus ook..

Naast de BK (vanaf deze week is de borstkanker de BK, ook thuis), heb ik dus

ook claustrofobie. Al wel wat langer natuurlijk. 

Hoppa, weer zo'n persoonlijk ding erbij.
 De oorzaak weet ik, maar dat helpt nu even niet.

Goed nieuws voor de claustrofoben: er zijn dus mri scans
die echt minder erg zijn. Heeeeeel veel minder erg.
En als extra ondersteuning vraag je een rustgevend tabletje bij 

je huisarts. Zo deed ik dat gisteren en ik vond het niet fijn
 maar het viel reuze mee. 

Vandaag niet.
Vanuit Deventer toch maar weer naar Mill (daar is een open mri)
 en ik dacht dat ik het helemaal prima aankon. Dat viel tegen.
Maar goed, scan is nu gelukt. En dinsdag krijg ik de uitslag.
 En afhankelijk daarvan volgt een 

operatie of eerst chemo. 

Het leven staat even 'on hold', of op pauze. Zo voelt het.

Over een tijdje hoop ik weer op de GO knop

te kunnen drukken. 

xc