even geen kleur

ik aarzel en aarzel. Maar voel tegelijkertijd enorme behoefte om het 

van me af te schrijven. Daar geef ik toch aan toe. 

Dat ben ik. En wat kan het mij schelen wat 

andere mensen ervan vinden. Ik wil het van me af schrijven. Aan 

wie het lezen wil.  

Ik heb borstkanker. Dat weet ik sinds gisteren. Ik heb in alle onbenulligheid die ik in me heb 

dinsdag heel vrolijk een mamografie ´ondergaan´ . 

Omdat ik vaker last heb van cystes in mijn borsten. 

En echt, ladiela, daar ging ik. In mijn eentje. Mamografie, niet fijn, maar ach. En

diegene die het deed, zorgde ervoor dat ik ook gelijk

een echografie kreeg. En daar zag ik, binnen 5 minuten, in de ogen 

en in de gezichtsuitdrukking van de arts dat het niet goed was. 

Dan ben je even zo alleen. De arts liet gelijk een punctie doen.
De eerste deed totaal geen pijn, maar helaas, geen cellen genoeg. De 

tweede deed wel pijn, maar lukte gelukkig wel. 

En al die tijd lig je daar, te denken aan wat 

er te zien is, waar ze aan denken, dat je waarschijnlijk KANKER hebt. 

Maar het wordt, terecht, pas verteld na onderzoek van de punctie.

Die uitslag kreeg ik een dag dag later, en de diagnose is dus 

borstkanker. Met het bericht: goed behandelbaar! 

Daar houd ik me nu aan vast.

De armbandjes van pink ribbon had ik al gekocht.... om het goede doel

te steunen. En omdat ik ze mooi vond.

Vanaf vandaag draag ik elke dag het klavertje 4. 

--

Carolien

Zomers herfstig

heerlijk dit weer! Alhoewel van de echte herfst, met storm en harde regen, 

kan ik ook enorm genieten!

Gisteren hadden Luit en ik een vrije dag. 's Ochtends lekker de stad in,

leuke dingen kopen en kopje koffie op het terras.

's Middags naar de Posbank, en daar was het natuurlijk knetterdruk.

Maar oh zo mooi!!!

Samen met de honden hebben we echt super genoten. De jongens 

gaan niet meer mee (er zijn er trouwens nog maar 2 

thuis, snif snif). En als je 16 bent ga je niet met je ouders 

het bos in. Dan verveel je je gewoon liever thuis.

Echter, de middag kreeg een wat rare draai. Dankzij ons nieuwe smstijdperk. 

Ontstond er tussen mij en een van uitwonende zonen een 

heel vervelend conflict. Volstrekt onnodig want het bleek uiteindelijk een 

behoorlijk misverstand, bij mijn zoon. Die een sms van mij (met haha, je

kent het misschien wel) verkeerd had gelezen en een onenigheid

van 2 weken daarvoor helemaal op volle toeren 

ging smsen. OEF!! 

Wij, man en ik, zaten heerlijk op een terrasje maar 

de glans ging er wel een beetje af. Zo jammer. 

En bellen op een terras ging ook niet 

Uiteindelijk kwam het goed, nadat hij de 1ste sms

volgens mij opnieuw las. En baalde van 

zijn reactie. Helaas hadden we toen al wel een stuk of 5 minder 

leuke berichtjes gehad, en voor hem werd het daardoor natuurlijk ook 

akelig. Want het is zo'n lief joch!! 

Maar goed, moraal van het verhaal....

 is er eigenlijk niet. Want onenigheid 

zou ik sowieso al niet via sms'jes uitpraten (natuurlijk niet!) en 

voorkomen dat iemand je sms verkeerd 

leest, voorkom je blijkbaar ook niet. 

Lange leve het nieuwe digitale tijdperk :(

Foto's gemaakt van mijn nieuwe ah-thee-trommeltje, de bovenste. 

Wat is-ie leuk (vind ik :)) en de onderste is van Leen Bakker, uit de 

101 woonideeen collectie. Maar, wel met een mooi plaatje

erop geplakt natuurlijk. (Op de andere kant staan cijfers, niet helemaal 

mijn 'ding'). Vinden jullie dat trouwens ook zo'n leuke uitspraak  'mijn ding'? 

 :):):) (nee hè)

Fijn weekend allemaal!!

xo

Carolien

En dan tot slot, ik kan het niet laten, onze rommelkonthond. 

In een lomo variant. Dit bankje is totaal gesloopt door het subject in het midden, daarom

al die gezellige kleedjes. En nu was er weer wat gesloopt, en zij ligt dan 

heerlijk te slapen te midden van de zooi. 

Bankje staat in de serre trouwens.  

Het is zo stil in mij....

Soms zijn er geen woorden voor.

 Dag Anne....

Just another day

Heerlijke vrije dag gehad, lekker aangerommeld en vanmiddag soort van geshopt met 

lieve vriendin. We hebben eigenlijk vooral gekletst. Amper iets gekocht, heel bijzonder, voor ons.

Ik ben nog steeds van de kleur, zoals je ziet. Kan het niet laten, sterker, wil 

het ook niet laten. Waar ik dus echt nooit kan slagen, is 

bij winkels als lifestyle of riviera maison. Sowieso die letters 

overal op...Al eens eerder geschreven, maar ik vind het niets. En ja, te veel wit 

voor mij. (en soms ook te duur....)

Toch nu wel een x geslaagd! Met deze uh, hoe heet zo´n ding eigenlijk? Geen idee.

Maar wel fun vond ik. Met wat waxinehouders, ook van lifestyle. Ik heb 

het op een tafel in onze hal staan. Ziet er errug leuk uit. Ik

doe er van die nepwaxinelichtjes in en hop, hoe gezellig ;). 

\

Onze hal nog niet eerder op de foto gehad. Omdat ik niet helemaal

tevreden ben. Vooral de muren zijn een doorn in mijn oog. Er zit vinyl op, bluh, wie dat 

ooit bedacht heeft! 

Je kunt er niet overheen behangen (hebben wij wel gedaan, niet blij), verf wordt 

er lelijk op, het ziet er niet uit, het is gewoon LELIJK! Het 

gaat er ooit af. Dat is zeker. 

Goed, verder is het een heerlijke hal. Lekker ruim voor een oud huis, en hoog natuurlijk. Met

zo'n echte trap. Vloerbedekking op de trap is een heel mooie

kleur blauw. Je ziet de kleur nu heel veel, maar het ligt er al jaren op. Het blijft 

super mooi en de kleur verveelt nooit. En, sprak zij, als vlijtige huisvrouw,

erg makkelijk schoon te houden!

Wat, met ooit 4 jongens in huis, best fijn was maar ook nog is. Want de laatste

2 slepen ook heel wat mee naar boven. Aan zooi. Niet 

iets wat op de trap staat OM MEE NAAR BOVEN te worden genomen. 

Dat zien ze dan weer niet, heel gek. 

oh ja, dit is onze jassen/schoenen/schoolboeken!/sportspullen kast.

tas voor de mutsen en petten. 

xo Carolien