Down and out...and up again

De eerste chemo achter de rug...
Het viel niet mee. Na 3 dagen lag ik in het ziekenhuis, enorm

misselijk en niet kunnen drinken. En dat bleef zo 

de tot donderdag, precies een week 

na de chemo. Afzien! Dankzij het infuus kreeg ik vocht binnen,

en dat was het. Daarnaast kreeg ik veel botpijn, vanwege 

een injectie die je krijgt op de 2e dag. Een soort van EPO,

voor de aanmaak van de witte bloedlichaampjes.

Dat duurde ook zo'n dag of 4, en dan vooral 's nachts. 

Vanaf vrijdag weer opgekrabbeld, met een aantal ups and downs, maar 

toch kan ik nu wel zeggen dat ik er weer helemaal door ben.

Ik ga jullie niet vermoeien met alle bijverschijnselen van de chemo

waar ik nu wel last van heb. Het zijn er veel. 

Voor mij binnenkort de spannendste, haaruitval...

Samen met mijn zus en een vriendin een pruik

uitgezocht, en zodra de haren uit gaan vallen kan ik bellen,

en kan zonodig de dag zelf nog terecht.

Super he. 

Het is natuurlijk wel een verdrietige gebeurtenis,

maar met de steun van mijn zus en mijn vriendin

is het daar zijn al een stuk draaglijker. 

En ik ontkom er niet aan, helaas.

Kerst

is dit jaar toch wel anders. Ik flitste net langs wat blogs,

maar de meesten gaan (TERECHT!) over de komende

kerst. Lekker versieren, gezellig maken enzo. 

Ga ik ook doen hoor, zeker voor de jongens,

 maar wel met een ander gevoel. Want 

eerst moet ik nog weer een kuur volgen.

En dat hangt er nu even boven als een zwaard van

Damocles. Bovendien is deze hele periode gewoon anders.

 Zo simpel is het.

Niet alleen maar somber hoor! Ik geniet al vanaf 

zondag van de dag. Elke dag je lekker voelen, kletsen met de kids,

 (die echt zo megalief zijn!!!!!), alle lieve vriendinnen,

 kunnen eten en drinken,

dat is al zo heerlijk, daar haal ik veel uit.

Alle kaarten die ik tot nu toe heb gekregen plak ik in 'mijn hart',

ben net aan de 2e begonnen. Word ik ook vrolijk van als 

ik naar beneden of naar boven loop!

Kortom, er blijft genoeg te genieten!!

xc

Go girl, go!!!!!!!!

De uitslag is gematigd goed.
Allerbelangrijkste: schone oksels!!
Tuurlijk zijn jullie allemaal bezig met frisse oksels enzo,
maar ik kan jullie vertellen: ook al stinkt-ie een  uur in de wind,

als je hoort dat je oksel schoon is,
ben je zooooooo blij. 

Verder: geen hormoongevoeligheid en geen eiwit aangetroffen.

Dat is op zich positief. Maar er zijn altijd 

voordelen aan het een of aan het ander. En nadelen.

Het is wel een agressieve tumor (type 3, meest agressief).
Dat klinkt niet fijn, en dat is het ook niet. Maar, zoals de superfijne chirurg

die ik heb (echt, Deventer, mamapoli = geweldig) uitlegt:
"het is een domme tumor die alleen wil delen. Dus als-ie bedreigd wordt
door aanvallen zoals chemo bedenkt hij niet dat hij zich moet herpakken, 

nee, hij blijft delen". Hoe blij kun je zijn met domme dingen.Want het delen

lukt niet meer dus, weg!, vernietiging alom. 

Kijk, zo heeft vernietigen ineens een positieve lading! 

Kleine aantekening: dit is in bijna alle gevallen zo. Heel

soms een uitzondering. Dan reageert-ie niet.
Dan volgt na 3 chemo's de operatie al.

Ik ga daar niet van uit. Weg ermee!!!
Of ik nog post of niet, dat weet ik nog niet. Vrijdag start

de chemo. En hoe het daarna gaat, 

we moeten het zien. 

Ik vind het echt fijn hoe jullie meeleven. Vandaag nog een lief berichtje

hoe het nu is. Dank je wel daarvoor.

Ik bekijk bijna geen andere blogs, laat staan 

reageren. Je snapt hoe het zit.

De  foto is van een heel lief

zelfgemaakt cadeautje dat ik opgestuurd

kreeg van Esther. 

Mooi he!!

xc

Rollercoasting over and over

niet zomaar een foto van een mooi kopje, maar een cadeautje

van mijn lieve vriendin Charlotte. 

Omdat ze wist dat ik het zo mooi vond. Misschien herken 

je het nog uit een eerdere post, toen ik foto's van 

Charlotte postte.

Ik word overstelpt met lieve berichten, cadeautjes, bloemen, 

kaarten, hugs, telefoontjes enz. 

Zelfs van blogvriendinnen!! ( ;) Karin)

Ik geniet er enorm van. Ik zuig er bijna mijn energie uit.
De werkelijkheid is op dit moment niet fijn, maar ook 

niet alleen maar niet fijn. Door alle warmte.

De mri was goed, geen bijzonderheden. Komende 

week is mega-spannend. Want dan wordt onderzocht

of de kanker is uitgezaaid naar de okselklieren 

en wat voor type tumor het is. Ik ga 

niet in op alle opties, ik hoop gewoon

dat de week heel snel voorbij gaat. 

En boven de haard hangt een hartje, eigenlijk voor kerst.

Maar ook voor nu. 

Juist voor nu.

xc

zohoooo lief

Lieve lieve blogvrienden, dank jullie wel voor de vele lieve reacties.

 Het doet goed. Dat is zo 

raar, want ik ken de meesten van jullie helemaal niet.
Toch is het fijn om al die 

good-luck berichtjes te lezen.
Hoe werkt dat nou he???

Na een rollercoasterweek dacht ik gisteren na de MRI scan een
 soort van weekend in te gaan.

Helaas...vanmiddag werd ik gebeld dat de scan met de vloeistof was mislukt...
 En echt een mri gun je niemand maar al helemaal geen claustrofoob.
 Dat ben ik dus ook..

Naast de BK (vanaf deze week is de borstkanker de BK, ook thuis), heb ik dus

ook claustrofobie. Al wel wat langer natuurlijk. 

Hoppa, weer zo'n persoonlijk ding erbij.
 De oorzaak weet ik, maar dat helpt nu even niet.

Goed nieuws voor de claustrofoben: er zijn dus mri scans
die echt minder erg zijn. Heeeeeel veel minder erg.
En als extra ondersteuning vraag je een rustgevend tabletje bij 

je huisarts. Zo deed ik dat gisteren en ik vond het niet fijn
 maar het viel reuze mee. 

Vandaag niet.
Vanuit Deventer toch maar weer naar Mill (daar is een open mri)
 en ik dacht dat ik het helemaal prima aankon. Dat viel tegen.
Maar goed, scan is nu gelukt. En dinsdag krijg ik de uitslag.
 En afhankelijk daarvan volgt een 

operatie of eerst chemo. 

Het leven staat even 'on hold', of op pauze. Zo voelt het.

Over een tijdje hoop ik weer op de GO knop

te kunnen drukken. 

xc

even geen kleur

ik aarzel en aarzel. Maar voel tegelijkertijd enorme behoefte om het 

van me af te schrijven. Daar geef ik toch aan toe. 

Dat ben ik. En wat kan het mij schelen wat 

andere mensen ervan vinden. Ik wil het van me af schrijven. Aan 

wie het lezen wil.  

Ik heb borstkanker. Dat weet ik sinds gisteren. Ik heb in alle onbenulligheid die ik in me heb 

dinsdag heel vrolijk een mamografie ´ondergaan´ . 

Omdat ik vaker last heb van cystes in mijn borsten. 

En echt, ladiela, daar ging ik. In mijn eentje. Mamografie, niet fijn, maar ach. En

diegene die het deed, zorgde ervoor dat ik ook gelijk

een echografie kreeg. En daar zag ik, binnen 5 minuten, in de ogen 

en in de gezichtsuitdrukking van de arts dat het niet goed was. 

Dan ben je even zo alleen. De arts liet gelijk een punctie doen.
De eerste deed totaal geen pijn, maar helaas, geen cellen genoeg. De 

tweede deed wel pijn, maar lukte gelukkig wel. 

En al die tijd lig je daar, te denken aan wat 

er te zien is, waar ze aan denken, dat je waarschijnlijk KANKER hebt. 

Maar het wordt, terecht, pas verteld na onderzoek van de punctie.

Die uitslag kreeg ik een dag dag later, en de diagnose is dus 

borstkanker. Met het bericht: goed behandelbaar! 

Daar houd ik me nu aan vast.

De armbandjes van pink ribbon had ik al gekocht.... om het goede doel

te steunen. En omdat ik ze mooi vond.

Vanaf vandaag draag ik elke dag het klavertje 4. 

--

Carolien

Zomers herfstig

heerlijk dit weer! Alhoewel van de echte herfst, met storm en harde regen, 

kan ik ook enorm genieten!

Gisteren hadden Luit en ik een vrije dag. 's Ochtends lekker de stad in,

leuke dingen kopen en kopje koffie op het terras.

's Middags naar de Posbank, en daar was het natuurlijk knetterdruk.

Maar oh zo mooi!!!

Samen met de honden hebben we echt super genoten. De jongens 

gaan niet meer mee (er zijn er trouwens nog maar 2 

thuis, snif snif). En als je 16 bent ga je niet met je ouders 

het bos in. Dan verveel je je gewoon liever thuis.

Echter, de middag kreeg een wat rare draai. Dankzij ons nieuwe smstijdperk. 

Ontstond er tussen mij en een van uitwonende zonen een 

heel vervelend conflict. Volstrekt onnodig want het bleek uiteindelijk een 

behoorlijk misverstand, bij mijn zoon. Die een sms van mij (met haha, je

kent het misschien wel) verkeerd had gelezen en een onenigheid

van 2 weken daarvoor helemaal op volle toeren 

ging smsen. OEF!! 

Wij, man en ik, zaten heerlijk op een terrasje maar 

de glans ging er wel een beetje af. Zo jammer. 

En bellen op een terras ging ook niet 

Uiteindelijk kwam het goed, nadat hij de 1ste sms

volgens mij opnieuw las. En baalde van 

zijn reactie. Helaas hadden we toen al wel een stuk of 5 minder 

leuke berichtjes gehad, en voor hem werd het daardoor natuurlijk ook 

akelig. Want het is zo'n lief joch!! 

Maar goed, moraal van het verhaal....

 is er eigenlijk niet. Want onenigheid 

zou ik sowieso al niet via sms'jes uitpraten (natuurlijk niet!) en 

voorkomen dat iemand je sms verkeerd 

leest, voorkom je blijkbaar ook niet. 

Lange leve het nieuwe digitale tijdperk :(

Foto's gemaakt van mijn nieuwe ah-thee-trommeltje, de bovenste. 

Wat is-ie leuk (vind ik :)) en de onderste is van Leen Bakker, uit de 

101 woonideeen collectie. Maar, wel met een mooi plaatje

erop geplakt natuurlijk. (Op de andere kant staan cijfers, niet helemaal 

mijn 'ding'). Vinden jullie dat trouwens ook zo'n leuke uitspraak  'mijn ding'? 

 :):):) (nee hè)

Fijn weekend allemaal!!

xo

Carolien

En dan tot slot, ik kan het niet laten, onze rommelkonthond. 

In een lomo variant. Dit bankje is totaal gesloopt door het subject in het midden, daarom

al die gezellige kleedjes. En nu was er weer wat gesloopt, en zij ligt dan 

heerlijk te slapen te midden van de zooi. 

Bankje staat in de serre trouwens.  

Het is zo stil in mij....

Soms zijn er geen woorden voor.

 Dag Anne....

Just another day

Heerlijke vrije dag gehad, lekker aangerommeld en vanmiddag soort van geshopt met 

lieve vriendin. We hebben eigenlijk vooral gekletst. Amper iets gekocht, heel bijzonder, voor ons.

Ik ben nog steeds van de kleur, zoals je ziet. Kan het niet laten, sterker, wil 

het ook niet laten. Waar ik dus echt nooit kan slagen, is 

bij winkels als lifestyle of riviera maison. Sowieso die letters 

overal op...Al eens eerder geschreven, maar ik vind het niets. En ja, te veel wit 

voor mij. (en soms ook te duur....)

Toch nu wel een x geslaagd! Met deze uh, hoe heet zo´n ding eigenlijk? Geen idee.

Maar wel fun vond ik. Met wat waxinehouders, ook van lifestyle. Ik heb 

het op een tafel in onze hal staan. Ziet er errug leuk uit. Ik

doe er van die nepwaxinelichtjes in en hop, hoe gezellig ;). 

\

Onze hal nog niet eerder op de foto gehad. Omdat ik niet helemaal

tevreden ben. Vooral de muren zijn een doorn in mijn oog. Er zit vinyl op, bluh, wie dat 

ooit bedacht heeft! 

Je kunt er niet overheen behangen (hebben wij wel gedaan, niet blij), verf wordt 

er lelijk op, het ziet er niet uit, het is gewoon LELIJK! Het 

gaat er ooit af. Dat is zeker. 

Goed, verder is het een heerlijke hal. Lekker ruim voor een oud huis, en hoog natuurlijk. Met

zo'n echte trap. Vloerbedekking op de trap is een heel mooie

kleur blauw. Je ziet de kleur nu heel veel, maar het ligt er al jaren op. Het blijft 

super mooi en de kleur verveelt nooit. En, sprak zij, als vlijtige huisvrouw,

erg makkelijk schoon te houden!

Wat, met ooit 4 jongens in huis, best fijn was maar ook nog is. Want de laatste

2 slepen ook heel wat mee naar boven. Aan zooi. Niet 

iets wat op de trap staat OM MEE NAAR BOVEN te worden genomen. 

Dat zien ze dan weer niet, heel gek. 

oh ja, dit is onze jassen/schoenen/schoolboeken!/sportspullen kast.

tas voor de mutsen en petten. 

xo Carolien 

Summertime.. and the living is easy...

wat een lange zomerstop!!!  Om verschillende redenen, maar de belangrijkste was toch wel, zonder meer, mijn laptop was total loss. Echt geen beweging meer in te krijgen! En dat was dus begin juni. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar in juni zijn wij bezig met vakantie. En niet met laptops,  vooral vanwege de financien. Mensen die dit probleem nooit hebben, moeten deze blog ook maar niet lezen, want dan herken je niets. Wij, met 4 kids, en echt enorm veel laptops en pc´s in ons familieverleden, geven het even op als er weer een laptop of iets zegt ´ik stop er mee`. Want de enige die er wat mee MOET doen, ben ik. En ik had even GEEN ZIN!!! Buiten dat is het dus ook een kwestie van geld. En dan vinden wij vakantie toch echt belangrijker.

Maar, natuurlijk heb ik deze zomer heel veel leuke dingen gedaan! Onder andere onze

 brocantes bezocht, in Deventer.

 En wat ook niet heel erg was, ik ben 6 weken onderweg geweest... 

Wat een luxe! En ooh, wat heerlijk. Meer dan 5 weken in Italie en vervolgens ook nog wat Oostenrijk (1 dag) en Duitsland (1 dag). Het was echt super. Bijna 2 weken met een vriendin, in Italie, toen kwam mijn familie. Die bleven, zo om en om, zo'n 3 weken en toen zijn wij, Luit en ik, nog een ruime week samen aan richting holland gegaan. En oh ja, onze 2 doggies waren er ook bij. We hebben genoten!

Italie is zooooo mooi, wat een land. Doe Piemonte eens aan, en dan vooral de agritursismo.

 Wij hebben echt genoten!!!

Deze stolp heb ik trouwens in Deventer gekocht, bij ... . 

en deze etagere is dus van & Klevering. Ook een nieuwe aanschaf.

Die bloemetjes........ ik word er zo blij van. Maar ook het prachtige blauwe randje ban het middelste bord. Mmmmmmmmm. 

Ik zeg: sorry voor mijn onaangekondigde stop en yepperdeyep, ik ben er weer!

xxx

Carolien

Genieten

als het niet is van het weer, dan maar van andere dingen:

die prachtige pioenrozen!

al die kleine mooie tuinbloempjes

maar ook de grote!

van kleine dingen!

van mooie momenten!

van ons heerlijke gezinsleven!

van het moment!

Count your blessings!!

En in dat kader maar dan weer anders doe ik heel graag mee met

Veronique van een een sneller kloppend hart

want genieten van kleur en fleur kan ook gewoon zo!

van alles uit de tuin

nog meer uit de tuin

van Merel: xo!

 

en dan nog even, om het af te leren (echt niet!!)

de pioenrozen. Niet uit de tuin,

maar van AH....

xo en maak er een feestje van vandaag!

Gewoon...geluk?

ach ja, waar gaat het over he. Ik realiseer me dat terdege.

Maar goed, 1 juni, lootjes gemaakt en nr 9 getrokken.

Mijn 1ste give-aweetje en weet je, ik gun

het iedereen! Maar toch heb je

voor sommigen een extra

warm gevoel. 

Maar, ik vond en vind dat het eerlijk moet, dus hup,

namen opgeschreven van de mensen die

mee doen. En dan maar husselen.

En ja, nr 9 getrokken dus! @nne! Zo leuk!! en ook wel
bijzonder, want het was echt 1 van mijn wensjes.
(eigenlijk nr 1,  Anne, omdat ik je
echt ALLE GELUK van de wereld toewens!!)
ook zo'n ini mini gelukje als dit.

En alle anderen: dank jullie wel voor het meedoen!
Voor herhaling vatbaar wat mij betreft.

Dan nog even wat andere snapshotjes van de badkamer. Het gebloemde kleedje
 dat ook onder het  boekje ligt heb ik dus net deze week gekocht.
Ben er zo blij mee! Is ons nieuwe badkamerkleedje.

En dan nog wat andere leuke dingetjes in de badkamer,
misschien al eerder laten zien, maar blijft
leuk toch!

zeepbakje op de wastafel

zeepbakje bij het bad

xo

Carolien

van binnen en buiten

Weer een foto met de hond, maar vrees (of verheug je?) niet, het gaat nu niet over honden of hondjes.

gewoon over binnen en en vooral buiten!

 Afgelopen dagen alleen maar

buiten geweest, net als iedereen denk ik.

En toen kwam ik even binnen en wie zat daar? Ja, de hond dus.

Maar omdat ik het daar niet over wil hebben, mij viel vooral het licht

buiten op en de sfeer daardoor binnen.

Het pakken van de mooie belichting vraagt vakmanschap. Heb ik niet.

Pretendeer ik ook niet, want zie foto. Maar het

is wel gewoon een leuk snapshotje van een mooie dag waarbij

je af en toe even binnen bent om iets te pakken.

En oh, dan zo kunt genieten van alles.

dit is dus onze 'zitkamer'. Klinkt wel errug deftig he. Maar valt reuze mee. Links nog een stoel en rechts onze chaiselongue (ook weer chique he ;)) in de erker. Maar het is wel een heerlijke plek

en we hangen hier bijna alle avonden rond.

In dit soort huizen heb je vaak zo'n driedeling, woon-eet-zon gedeelte.

Dat zit er bij ons nog steeds in, incl 2x de schuifdeuren.

Deze van hout, de andere glas in lood. En ja,

heerlijk huis. Ik voel me ook echt

een bevoorrecht mens.

Maar, in Deventer hebben dit soort huizen over het algemeen

niet enorm veel tuin. Zeker niet de hoekhuizen.

Zoals de onze.

Dus wat je achter de bank ziet, dat is de voortuin, die ligt

aan een redelijk drukke weg.

En achter wat patio-achtig, maar heerlijk. Laat ik nog wel een x zien.

Lekker kijken bij elkaar, daarvoor bloggen we toch dames!
Inspiratie en plezier, daar doe ik het voor.

Dit weekend (denk ik) ga ik mijn give-aweetje verloten. Maar deadline is en blijft 1 juni,

dus t/m morgen nog steeds

tijd om mee te doen .

En nu dus de buitenfoto's  (zie titel, zou jammer zijn om
alleen binnen te blijven hè)
Voortuin dus!

xo lieve mensen!

Carolien

De tafel is zo'n kringloop aankoopje. Lekker goedkoop,
voor een deel in een kleurtje gezet en hup,
je hebt weer voor jaren een super plekje buiten om je planten enzo neer te
zetten. In de winter heb ik er lichtjes op staan en wat wintervaste planten.

...boven de Ridderspoor, in mijn ini-mini tuintje een mega
mooie plant...

...en hieronder dan nog een kleine blik op

onze 'achterpatio'

(pff, hoe noem je dat nou?

Gewoon fijne plek??).....